Web Content Display Web Content Display

Rezerwaty przyrody

Na gruntach Nadleśnictwa Gostynin jest siedem rezerwatów, o łącznej powierzchni 470,37 ha. W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Gostynin znajduje się dziewięć rezerwatów przyrody o łącznej powierzchni 637,34 ha. Poza gruntami nadleśnictwa występują dwa rezerwaty: Dybanka i Jezioro Szczawińskie. Ponadto w granicach nadleśnictwa znajduje się otulina rezerwatu Jezioro Drzezno.

Formalną podstawą istnienia rezerwatów jest Rozporządzenie Nr 274 Wojewody Mazowieckiego z dnia 12 grudnia 2001r. w sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody zlokalizowanych na terenie województwa mazowieckiego i utworzonych do dnia 31 grudnia 1998r. (Dz.Urz. Woj. Maz. 269/6860 z 2001 r.).

Dolina Skrwy

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie unikalnego krajobrazu przełomu rzeki Skrwy Lewej oraz różnorodnych zbiorowisk leśnych z przewagą grądów. Rezerwat obejmuje fragment doliny rzeki Skrwy Lewej oraz drzewostany graniczące z jej prawym brzegiem.

Rezerwat jest mało narażony na penetrację przez ludność. Ścieżką wzdłuż wału ozowego po wschodniej granicy rezerwatu biegnie mało uczęszczany czerwony szlak turystyczny. Niedostępność rezerwatu sprzyja ochronie jego zasadniczego celu – doliny rzeki Skrwy. Cenne są również stare okazy drzew: świerków, jesionów i dębów czerwonych zgrupowane zwłaszcza wzdłuż szlaku turystycznego jak i trafiające się w głębi rezerwatu stare dęby.

Drzewce

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie grądowych zbiorowisk leśnych położonych na terenie pradoliny rzeki Skrwy Lewej.

Od strony wschodniej rezerwat graniczy z drogą z Gostynina do Kutna, a przez jego środek przebiega linia kolejowa Gostynin-Kutno. Od zachodu graniczy z doliną rzeki Skrwy Lewej. Drzewostany rezerwatu w zdecydowanej większości są pochodzenia sztucznego, jedynie fragmenty na stokach doliny Skrwy Lewej i część olszyn w dolinie mają charakter naturalny.

Komory

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie w stanie naturalnym zbiorowisk boru mieszanego, grądu z pomnikowymi dębami, olsu oraz nadbrzeżnych szuwarów. Nazwa rezerwatu pochodzi od uroczyska, w którym się on znajduje. Prawdopodobnie istniała tu także osada o tej nazwie. Rezerwat obejmuje, poza obszarami leśnymi, pięćdziesięciometrowej szerokości pas Jeziora Lucieńskiego porośnięty roślinnością szuwarową.

Kresy

Na terenie rezerwatu rośnie dąb szypułkowy, który jest pomnikiem przyrody. Występują tu również drzewa pod względem wymiarów spełniające warunki stawiane drzewom pomnikowym. Są to dęby szypułkowe oraz jeden grab pospolity i modrzew europejski.

Wg zarządzenia celem powstania rezerwatu jest ochrona różnorodnych leśnych zbiorowisk oligotroficznych zachowanych w stanie naturalnym oraz torfowisk wysokich. Nazwa rezerwatu nawiązuje do faktu, że był to teren graniczny pomiędzy Mazowszem, a Kujawami. Granica została przesunięta w okolicach Duninowa w XII w., gdy przeszedł on wraz z okolicznymi lasami z kasztelani włocławskiej do gostynińskiej.Zachodnią granicę rezerwatu stanowi droga z Gostynina do Nowego Duninowa.

Lubaty

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie naturalnego krajobrazu jeziora Lubaty wraz z otaczającymi je bagnami i lasami. Rezerwat ten obejmuje część jeziora Lubaty, która znajduje się w zarządzie nadleśnictwa, oraz otaczające je lasy. Pozostała część jeziora nie wchodzi w skład rezerwatu. Na terenie rezerwatu występuje charakterystyczna strefowość roślinności. Począwszy od pozostałości zarastającego jeziora, poprzez pas szuwarowów trzcinowych, pło torfowiska przejściowego, bór bagienny, po las grądowy.

Lucień

Wg zarządzenia celem ochrony rezerwatu jest zachowanie naturalnych zbiorowisk boru mieszanego oraz fragmentu olsu ze znacznym udziałem jesionu. Rezerwat znajduje się na północnym brzegu Jeziora Lucieńskiego i obejmuje, poza obszarem leśnym, pas trzcinowisk pięćdziesięciometrowej szerokości. Na przyległych do rezerwatu terenach występują liczne ślady okopów i umocnień z okresu drugiej wojny światowej.   

Osetnica

Celem ochrony rezerwatu, wg zarządzenia, jest zachowanie unikalnego krajobrazu przełomu rzeki Osetnicy. Rezerwat położony jest w uroczysku Drzewce nad rzeką Osetnicą, do której przylega wschodnią krawędzią.

Żródło: Program ochrony przyrody dla N-ctwa Gostynin.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

PRZYWRACAMY CISA GOSTYNIŃSKIM LASOM

PRZYWRACAMY CISA GOSTYNIŃSKIM LASOM

22 kwietnia na terenie Nadleśnictwa Gostynin, w ramach programu restytucji cisa pospolitego, zaproszeni goście wraz z pracownikami Nadleśnictwa Gostynin posadzili kilkaset cisów.

 

Wśród gości biorących udział w akcji byli m.in. Wójt Gminy Gostynin Pan Edmund Zieliński, Burmistrz Miasta Gostynina Pan Paweł Kalinowski, Radny Powiatu Płockiego Pan Henryk Kamiński oraz Zastępca Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi Pan Marek Miścierewicz.

W tym roku łącznie zostało posadzonych 1350 sztuk sadzonek cisa, pochodzących ze szkółki leśnej Nadleśnictwa Żołędowo (woj. kujawsko-pomorskie). Ponieważ cis jest gatunkiem objętym ochroną, na wprowadzenie go w naszych lasach nadleśnictwo musiało uzyskać zgodę Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie.

Cis pospolity (Taxus baccata) to gatunek wiecznie zielonego iglastego drzewa lub krzewu. Jego charakterystyczną cechą są czerwone nibyjagody. Cis był pierwszą rośliną w Polsce objętą ochroną. Władysław Jagiełło, aby zapobiec wycinaniu cisów, których drewno służyło do wyrobu uzbrojenia, w 1423 roku wydał statut ochraniający to drzewo. Warto również dodać, że przedstawiciel tego gatunku to najstarsze znane drzewo w Polsce - cis w Henrykowie Lubańskim liczy 1200 lat.

Cis jest gatunkiem silnie trującym, toksyny znajdują się zarówno w drewnie, igłach, jak i w nasionach. Jest to roślina pod częściową ochroną, w związku z tym należy pamiętać, że w stosunku do cisa obowiązuje zakaz jego umyślnego niszczenia, zrywania i przemieszczania, pod groźbą kary grzywny lub więzienia.

Alicja Rekus