Asset Publisher
Obszary chronionego karjobrazu
W granicach zasięgu terytorialnego nadleśnictwa znajdują się dwa obszary chronionego krajobrazu.
Są to:
- OCHK Doliny Przysowy
- OCHK Doliny Skrwy Lewej
OCHK Doliny Przysowy powstał w 1988 r. i wg rejestru obszarów chronionego krajobrazu udostępnionego przez RDOŚ obejmuje powierzchnię 5 554 ha. Jego faktyczna powierzchnia, wg mapy obszaru udostępnionej przez RDOŚ wynosi 10 633 ha. W granicach zasięgu nadleśnictwa obszar zajmuje 5 916 ha, w tym 1 524 ha gruntów w zarządzie nadleśnictwa. Obecnie obowiązującym aktem prawnym w odniesieniu do obszaru jest Rozporządzenie Nr 13 Wojewody Mazowieckiego z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Dolina Przysowy (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2006 r. nr 157, poz. 6150).
OCHK Dolina Skrwy Lewej utworzony został w 1988 r. i wg rejestru obszarów chronionego krajobrazu udostępnionego przez RDOŚ obejmuje powierzchnię 3 422 ha. Powierzchnia ta również jest błędna, gdyż wg mapy obszaru, udostępnionej przez RDOŚ wynosi ok. 8 373 ha. W granicach zasięgu nadleśnictwa znajduje się cały obszar chronionego krajobrazu, w tym 2 108 ha gruntów w zarządzie Nadleśnictwa Gostynin. Obecnie jego funkcjonowanie określa Rozporządzenie Nr 18 Wojewody Mazowieckiego z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Dolina Skrwy Lewej (Dz. Urz. Woj. Maz. Z 2006 r nr 157 poz. 6155).
Wzdłuż wschodniej granicy nadleśnictwa przebiega również granica Gostynińsko-Gąbińskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Obszary chronionego krajobrazu wg aktów powołujących, chronione są ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, tereny wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem, a także pełnioną funkcję korytarzy ekologicznych. Na terenach tych wprowadzono szereg ustaleń obejmujących modyfikowanie działań w lasach obejmujące m.in.:
- utrzymanie ciągłości i trwałości ekosystemów leśnych,
- wspieranie procesów naturalnej sukcesji,
- zwiększanie udziału gatunków domieszkowych i biocenotycznych,
- tworzenie układów ekotonowych,
- pozostawianie drzew o charakterze pomnikowym, przestojów, drzew dziuplastych oraz części drzew obumarłych,
- zalesianie terenów porolnych np. w celu zwiększenia możliwości migracyjnych dużych ssaków,
- utrzymanie i podwyższanie poziomu wód gruntowych, szczególnie na siedliskach wilgotnych i bagiennych,
- zachowanie istniejących mokradeł, cieków, polan, torfowisk, muraw, wrzosowisk,
- zwalczanie szkodników owadzich i szkód łowieckich,
- stopniowe usuwanie gatunków obcego pochodzenia,
- ochronę siedlisk chronionych gatunków,
- kształtowanie właściwych proporcji i liczebności populacji gatunków,
- wykorzystywanie lasów do celów rekreacyjnych,
- prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej.
Źródło: program ochrony przyrody dla N-ctwa Gostynin.
Asset Publisher
PRZYWRACAMY CISA GOSTYNIŃSKIM LASOM
PRZYWRACAMY CISA GOSTYNIŃSKIM LASOM
22 kwietnia na terenie Nadleśnictwa Gostynin, w ramach programu restytucji cisa pospolitego, zaproszeni goście wraz z pracownikami Nadleśnictwa Gostynin posadzili kilkaset cisów.
Wśród gości biorących udział w akcji byli m.in. Wójt Gminy Gostynin Pan Edmund Zieliński, Burmistrz Miasta Gostynina Pan Paweł Kalinowski, Radny Powiatu Płockiego Pan Henryk Kamiński oraz Zastępca Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi Pan Marek Miścierewicz.
W tym roku łącznie zostało posadzonych 1350 sztuk sadzonek cisa, pochodzących ze szkółki leśnej Nadleśnictwa Żołędowo (woj. kujawsko-pomorskie). Ponieważ cis jest gatunkiem objętym ochroną, na wprowadzenie go w naszych lasach nadleśnictwo musiało uzyskać zgodę Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie.
Cis pospolity (Taxus baccata) to gatunek wiecznie zielonego iglastego drzewa lub krzewu. Jego charakterystyczną cechą są czerwone nibyjagody. Cis był pierwszą rośliną w Polsce objętą ochroną. Władysław Jagiełło, aby zapobiec wycinaniu cisów, których drewno służyło do wyrobu uzbrojenia, w 1423 roku wydał statut ochraniający to drzewo. Warto również dodać, że przedstawiciel tego gatunku to najstarsze znane drzewo w Polsce - cis w Henrykowie Lubańskim liczy 1200 lat.
Cis jest gatunkiem silnie trującym, toksyny znajdują się zarówno w drewnie, igłach, jak i w nasionach. Jest to roślina pod częściową ochroną, w związku z tym należy pamiętać, że w stosunku do cisa obowiązuje zakaz jego umyślnego niszczenia, zrywania i przemieszczania, pod groźbą kary grzywny lub więzienia.
Alicja Rekus
